Gdzie przecieka Łódź?

CZWARTKI

29.03, g. 18.00 - dr Artur Zaguła
19.04, g. 18.00 - dr Aleksandra Krupa (antropolog miasta, UŁ)
26.04, g. 18.00 - dr Mariusz Sokołowicz (ekonomista, UŁ)
10.05, g. 18.00 - dr Mirosław Wiśniewski

Architektura miasta jest dla nas warunkiem koniecznym występowania fenomenów dużo ciekawszych, piękniejszych niż ona sama. Żeby to stwierdzić nie potrzeba zakładać definicji „architektury”, „miasta”, czy „tkanki miejskiej”, jest to prawda, której doświadcza się instynktownie.
Zdarzenia, całe scenariusze teatru miasta, są tym, czego szukamy wśród architektury, nasycają ją znaczeniem, legitymizują to, co zbudowane. W takiej sytuacji wydaje się oczywiste, że przyszły architekt powinien wykształcić warsztat operowania nie tylko środkami przynależnymi do dziedziny wiedzy zwanej „projektowanie architektoniczne”, ale też zdolność odczytywania szeroko pojętego kontekstu miejsca, interpretowania go i podejmowania dyskursu z zastanymi kodami.
Niestety wciąż w ramach kształcenia architektów nie realizuje się spójnego bloku, czy choćby jednego przedmiotu, który uczyłby „wgryzania” się w treść tkanki miejskiej – przygotowywał do zdobywania informacji w terenie i zapewniał minimum wiedzy teoretycznej pomocnej przy interpretacji zebranego w ten sposób materiału.

Taki stan rzeczy jest nie do przyjęcia. W swoim profesjonalnym życiu architekt ma styczność z osobami, które mogą poddać krytyce błędy popełnione przy tworzeniu założeń dotyczących konstrukcji, poprowadzenia instalacji, interpretacji przepisów prawa. Jeśli zaś chodzi o kwestie bardziej ulotne, ale ze względów etycznych nie mniej ważne, związane z umiejscowieniem projektowanego obiektu w określonych realiach społecznych i kulturowych – decyzje w tej materii są wypadkową wymagań inwestora (czyli prawie zawsze wymogów ekonomicznych), czasem być może nacisków politycznych i społecznych. Z tego względu wydaje się oczywiste, że to właśnie do architekta powinno należeć odczytanie i uwzględnienie  specyfiki kodu miejsca, czy obszaru, którego dotyczą wytwory jego intelektu.

Stąd chęć przeprowadzenia warsztatów interdyscyplinarnych w tkance łódzkiego Śródmieścia. Centrum Łodzi jest trudnym, ale też szczególnie ciekawym poligonem, na którym studenci architektury mogliby zdobyć potrzebne kompetencje, nie tylko ze względu na dysfunkcyjny charakter społeczności zamieszkujących ten teren, czy silny terytorializm (w swoich przejawach raczej negatywny, niż pozytywny), ale przede wszystkim ze względu na ogromny potencjał zmiany, który drzemie w takiej tkance.

Wybór perspektywy antropologicznej jest tutaj trochę przypadkowy, choć ma on swoje zalety i niewykluczone, że  jest najwłaściwszy dla tego typu przedsięwzięcia. Chodzi bowiem o to, by efektem końcowym warsztatów nie było studium (dla którego odpowiedniejsze byłoby ujęcie socjologiczne), a działania w przestrzeni publicznej o charakterze efemerycznym (teatr uliczny, performens, happening), czy też bardziej materialnym (instalacja, rzeźba, street-art). Polem badawczym będzie raczej miejsce, czy mały obszar, niż blok lub dzielnica, a co za tym idzie raczej jednostka w kontekście sieci powiązań z innymi jednostkami niż grupy, czy warstwy społeczne.
Nim jednak przystąpimy do programowania działania i właściwych warsztatów, zarysujemy szerszy obraz problemów przestrzennych, społecznych i kulturowych centrum Łodzi, by wnioski z badań przeprowadzonych wraz ze studentami antropologii umieścić w odpowiednim kontekście. Niewykluczone, że cykl wykładów z dyskusją, podczas których prelegenci ustosunkują się do pytania „gdzie przecieka Łódź” odkryje przed studentami nowe kierunki, sposoby patrzenia i zaowocuje np. dokooptowaniem do projektu kolejnej grupy studentów, czy tutorów.
Jesteśmy rządni zdobywania wiedzy i umiejętności i zapraszamy wszystkich do wymiany myśli i wspólnego tworzenia w ramach naszej inicjatywy.

Członkowie Koła Naukowego Studentów Architektury i Urbanistyki PŁ „Kąt”.

Zapraszamy!